Jan Henderikse

Jan Hendrikse initieerde in 1958 de eerste tentoonstelling van ‘Informele schilderkunst’ in de mensa van de Universiteit Delft en wordt aanzien als de oprichter van de Nederlandse Informele Groep. Daarnaast is hij een prominente vertegenwoordiger van de ZERO en Nul-beweging die in de jaren '60 aan de basis lag van een fundamentele verandering in de kunstwereld. Zijn werk wordt ook gelinkt aan het Nouveau Réalisme en de pop art.

Sinds de late jaren '50 maakt Henderikse werk met 'rejects', materialen die we met veel liefde gebruiken en met veel onliefde weer weggooien. Hij kiest daarbij uit zowat alles dat zijn pad kruist: drijfvuil uit de Rijn, kurken en ampullen, later ook nummerborden en muntgeld. Het zijn allemaal spullen die met een eindeloze stroom op ons af komen sinds de naoorlogse wereld veranderde van een maakmaatschappij naar een consumptiemaatschappij. Henderikse zijn belangstelling voor het alledaagse is eindeloos en voortdurend. Zijn uitspraak “Mij interesseert alles wat de mens beweegt.” maakt van hem een soort antropoloog of etnograaf die op een bijna poëtische manier het ontastbare in het tastbare naar boven brengt met zijn werk.

Met ateliers in Delft, Düsseldorf, Berlijn, op Curaçao, in Antwerpen en New York legde hij een internationaal traject af dat meteen ook aanleiding gaf tot vele internationale tentoonstellingskansen. Stijn Coppejans is sinds 2013 curator en ondersteuner van veel projecten met Henderikse.